Marc Verhaegen begon na zijn jaren bij Studio Vandersteen aan diverse projecten. Zo werkte hij aan Senne en Sanne als eigen reeks en aan diverse educatieve strips in samenwerking met Eureducation. Daarnaast kwam onlangs ook een strip uit over de ramp bij Tsjernobyl in 1987. Hierover en over zijn jaren als tekenaar van Suske en Wiske lees je hier meer.
Spotify openen iTunes openen Anchor openen Google Podcasts openen
Zet hieronder een van de players aan en scroll ondertussen verder om het artikel te lezen. Of ga door naar het volgende deel van dit tweeluik.
Leeslijst voor de podcast met Marc Verhaegen
We gaan in een sneltreinvaart door de vele albums heen in ons gesprek, dus het is onmogelijk om ze allemaal te benoemen. Marc werkte in totaal mee aan 65 verhalen, waarvan een deel besproken wordt. Hieronder wordt een greep gedaan uit zijn oeuvre van albums, die je erbij kunt pakken voor deze aflevering:
– Het Suske en Wiske vakantieboek 1989
– Knokken In Knossos
– Pezige Pekha
– De Galapagos Gassen
– Spruiten voor Sprotje
– Sagarmatha
– De Bezeten Bezitter
– De Slimme Slapjanus
– De Razende Race
– De Ongelooflijke Thomas
– De Blote Belg
– De Europummel
– De Koeiencommissie
– Heilig Bloed
– De Kus van Odfella
– De Gevangene van Prisonov
– In De Ban van de Milt
– Verraad op de Veluwe
– Kaapse Kaalkoppen
– De Formidabele Fantast
– Senne en Sanne: Rebecca R
– Vincent van Gogh. De Worsteling van een Kunstenaar
– Senne en Sanne: Tsjernobyl
– Kroniek van de Gitaar
Tijdens het maken van de podcastreeks zocht ik enkele malen contact met Marc, maar van een afspraak wilde het maar niet komen. Tijdsdruk, agenda’s die niet op één lijn lagen en deadlines wierpen roet in het eten.
Tot hij begin juni 2020 deze tekening met begeleidend schrijven op Facebook zette.
Ik reageerde erop, we belden en er werd een afspraak ingepland. Op een regenachtige woensdagochtend in juli 2020 namen we plaats aan de keukentafel in huize Verhaegen voor een gesprek over zijn roerige bestaan als striptekenaar.
Marc Verhaegen als animator en striptekenaar
Voor de jonge Marc Verhaegen was het al snel duidelijk dat hij tekenaar wilde worden. Zijn studie aan de St. Lucas instituut in Brussel, een kunstzinnige opleiding, loodst hem langs vele facetten van de kunst. Hij specialiseerde zich er in animatie en werkte na zijn opleiding aan enkele grote projecten, zoals de dertiendelige serie ‘De Wonderwinkel’ over een jongen die zijn boekentas verliest in het keldergat van een winkel. Daar beleeft hij een wonderlijk avontuur.
Daarna werkte zelfs nog als hoofdanimator aan de prestigieuze BRT film ‘Jan Zonder Vrees’.
In de tussentijd tekende hij al enkele autobiografische strips en gaat hij schuil achter het pseudoniem Marver. Ook draagt hij medio jaren tachtig bij aan de populaire handpoppenserie ‘Het Liegebeest’.
Tijdens ons gesprek aan de keukentafel blijkt al snel dat er veel te bespreken is. Hoe vang je een periode van zestien jaar samen in een gesprek van slechts één uur? Niet. En waarom zou je. Een podcast biedt de ruimte, dus daarom is het gesprek verdeeld over twee afleveringen.
Zoals gezegd was Marc dus ook enige tijd animator. In de podcast hoor je daar meer over en komen ook de tekenfilms die Vandersteen in de jaren vijftig maakte ter sprake. Hieronder zie je een voorbeeld daarvan én kan je het interview luisteren waar in de podcast naar wordt verwezen:
Interview met Willy Vandersteen uit ‘Ten Huize Van…’ (1976)
De Perfecte Podcast met Marc Verhaegen deel 2
Omdat er nog genoeg te bespreken is, volgt er een tweede deel van ons gesprek. Die verschijnt op 31 maart 2021, als het 75ste Suske en Wiske jubileumjaar officieel ten einde komt.
Ben je enthousiast over de podcast, deel hem dan op social media met jouw vrienden. En laat vooral een recensie / sterren / likes achter in de podcastapp waarin je hem luistert. Daarmee komt hij hoger in de ranglijsten en is bereikt hij nog meer mensen.
Wil je de podcast steunen, zodat er vaker afleveringen kunnen verschijnen? Dan kan je een donatie doen via Patreon of Vriend van de Show.
Weer veel complimenten voor deze aflevering! Ik ben niet zo’n fan van het werk van Marc Verhaegen, maar goed om een keer zijn kant van het verhaal te horen. Het klinkt alsof hij nogal eenzaam was daar op de studio, en hij had wel wat beter begeleid mogen worden. Ik zie uit naar het vervolg!