Marc Verhaegen in De Perfecte Podcast deel 2

Hoe vang je zestien roerige werkende jaren samen in een gesprek van een uur? Dat is schier onmogelijk. Zeker als je met Marc Verhaegen spreekt, die een in zijn carrière aardig wat heeft meegemaakt. Vandaar dat ons gesprek over twee afleveringen werd verspreid en je hier deel twee kunt beluisteren.

Spotify openen iTunes openen Anchor openen Google Podcasts openen

Allereerst het volgende. Marc zocht daags na publicatie nog contact om extra te benadrukken dat hij met ons gesprek niemand tegen de borst wil stuiten. Hij is de mensen die hem op beurzen bezoeken en gesteund hebben enorm dankbaar. Dikwijls gaat hij van een beurs naar huis met een goed gevoel en ervaart hij hun commentaren als een hart onder de riem. Velen van hen zijn goede kennissen geworden en zelfs vrienden. Hij hoopt hen in de toekomst dan ook nog vaak te zien.

Heb je deel 1 van het gesprek gemist? Ga dan snel hierheen. 
Naar het overzicht met alle afleveringen

Van 1994 naar 2004 naar 2020

Dat Willy Vandersteen niet de enige tekenaar van Suske en Wiske was, dat wist ik sinds ‘De Krachtige Krans’ (nummer 219). Paul Geerts werd in Wordt Vervolgd zichtbaar naar voren geschoven als opvolger van Vandersteen, al tekende hij destijds de strip al ruim tien jaar. Dat hij op zijn beurt ook weer een medewerker naast zich had, werd mij pas duidelijk op 10 december 1994 tijdens een bezoek aan De Suske en Wiske Musical:

https://www.instagram.com/p/CGsU_hbFZL-/

De Suske en Wiske Musicals

Op 28 oktober 1994 start in Antwerpen een reeks optredens van De Suske en Wiske Musical. De voorstelling trekt vervolgens langs vele theaters in Nederland en België en wordt bezocht door duizenden kinderen en hun ouders.

Het verhaal over de sterrentapper, een uitvinding van professor Barabas, is niet gebaseerd op een bestaand verhaal, maar werd speciaal geschreven. Over de musical hoor je meer in een volgende aflevering van de podcast.

Stage bij Studio Vandersteen

Toen mijn ouders mij in 2001 lieten weten een huis te kopen in België, had ik geen idee waar en hoe. Mijn verbazing was dus reusachtig toen bleek dat ze hemelsbreed op 2,3 kilometer afstand van Studio Vandersteen gingen wonen. Op fietsafstand én aan de weg die je moest afrijden als je in het dorpje Kalmthout boodschappen wilde doen.

Een jaar later droeg Paul Geerts op de fanclubdag in Nieuwegein symbolisch het tekenpotlood over aan Marc Verhaegen.  De toen 45-jarige striptekenaar, die in de periode daarvoor jarenlang als rechterhand van Geerts werkte, werd de eindverantwoordelijke over het tekenwerk van Suske en Wiske.

Ik volgde destijds zelf de HBO opleiding ‘Tekstschrijven’ in Amsterdam en moest voor mijn afstudeerrichting ‘Scenarioschrijven’ nog een stageplek vinden. Het plan om die stage bij Studio Vandersteen te doen was snel geboren en ik schreef een brief met een voorstel én een cd met een hoorspel dat ik eerder dat jaar had gemaakt met een vriend.

Marc Verhaegen bij Studio Vandersteen

Er komt op 25 februari 2005 een persbericht naar buiten waarin staat dat Verhaegen niet langer als tekenaar aan Studio Vandersteen verbonden is. Een hard gelag voor Verhaegen, die na het afscheid van Paul Geerts in 2002 in de media nog naar voren is geschoven als diens opvolger. Hij heeft in de periode daarrvoor echter al vele jaren meegewerkt aan de hoge productie van albums. Verhaegen heeft maar liefst 32 albums op zijn naam staan en in totaal aan 65 albums meegewerkt.

Er volgt een rechtszaak en na een tijd van juridische rompslomp gaat Verhaegen verder met zijn eigen reeks van Senne en Sanne. Suske en Wiske werd overgenomen door het huidige team, bestaande uit scenarioschrijver Peter van Gucht en tekenaar Luc Morjaeu.

Het leven na Suske en Wiske met Senne en Sanne

Na zijn ontslag bleef hij niet bij de pakken neerzitten. Zijn ongemaakte Suske en Wiske ‘Sulamith Shiff‘, dat het waargebeurde verhaal vertelt over een Joods meisje uit Kalmthout, droeg eraan bij dat hij alsnog een verhaal over de Tweede Wereldoorlog wilde vertellen. Dat werd ‘Rebecca R‘, waarin hij twee nieuwe hoofdfiguren opvoerde: Senne en Sanne.

Met deze hoofdfiguren kon hij zich richten op zwaardere thema’s, zoals  integratie en kinderprostitutie. Dat deed hij met de albums ‘Cordoba’ en ‘Loverboy’. Met het in 2020 verschenen ‘Tsjernobyl‘ liet hij hen de ramp rondom de Russische kerncentrale onderzoeken. Dit was in samenwerking met de organisatie Tsjernobylkinderen Vzw en hun werkgroep. Daarnaast maakte hij met hen ook een speciaal boek over de geschiedenis van de gitaar, geschreven door Paul Reichenbach, wat ook de uitgever is van de boekenreeks van Paul Geerts. 

Educatieve strips van Marc Verhaegen

Voor EurEducation tekent hij diverse educatieve strips, waarmee jonge lezers middels een stripverhaal in contact komen met historische gebeurtenissen. Zo gaat ‘Strijd Om New York‘ over de ontstaansgeschiedenis van de Amerikaanse stad, is er een album over de Watersnoodramp en laat ‘V-Bommen op Antwerpen‘ de gruwelen zien die de Vlaamse stad in de oorlogsjaren getroffen hebben.

Verder heeft Marc, in samenwerking met het van Gogh museum, een prachtig album gemaakt over het leven van Vincent van Gogh. Het is voor Marc al de tweede keer dat hij het leven van de Nederlandse schilder op zijn tekentafel had liggen. Toen hij in 1989 begon bij Studio Vandersteen, was Paul Geerts bezig met ‘De Kleurenkladder’. Marc werkt de tekeningen van Geerts verder uit.

Net als in De Kleurenkladder, komen in het album ‘Van Gogh, de worsteling van een kunstenaar‘ ook Paul Gauguin en Van Goghs heimelijke liefde Agostina Segatori voorbij. De tekenstijl is echter realistischer en de verhaallijn volgt het leven van de getormenteerde schilder tot zijn onfortuinlijke dood aan toe.

Graphic Novel van Marc Verhaegen

Inmiddels ligt zijn ontslag alweer zeventien jaar achter zich en lijkt hij zich verzoent te hebben met zijn verleden. Een mooie manier voor een striptekenaar om dat definitief af te sluiten is het maken van een graphic novel. Dat doet Verhaegen dan ook:

Zijn graphic novel ‘Het Beest Is Los’ omvat 220 pagina’s en komt uit op 5 april 2022, de dag dat Marc 65 wordt.

“Deze novel telt er maar liefst 220 pagina’s.  De novel is semi-biografisch en gaat over een tekenaar die zijn weg zoekt in het leven en op het gebied van tekenwerk. Als freelancer is hij verplicht van de ene opdracht naar de andere te surfen en tussendoor probeert hij met vallen en opstaan een stabiele relatie uit te bouwen. De tijdspanne waarin het verhaal zich situeert ligt tussen 1986 en 1988, met interessante uitstapjes naar 2004 en 1945. Naarmate het verhaal vorderde merkte ik dat de hoofdfiguur Flor Goedleven ook een verleden moest hebben, het gezin waarin hij opgroeide, de kleine verdrietjes en grote vreugdes (en omgekeerd), om hem een basis te geven voor de persoon die hij nu is. Die jeugdjaren situeren zich voornamelijk in de vroege jaren zestig,” aldus Verhaegen. 

Gekke namen in Suske en Wiskes

Marc introduceerde in zijn verhalen een aantal terugkerende karakters. Udo Ludo en Herr Frick Adel, Pol Ampers en priesteres Odfella zijn hier goede voorbeelden van.  Een goede traditie die werd gestart door Vandersteen en door zijn opvolgers werd voortgezet. Want ook Paul Geerts en nu Luc Morjaeu en Peter van Gucht maken gebruik van deze woordspelingen.

Hieronder vind je een paar klinkende voorbeelden uit het verleden. Weet je zelf ook nog een kenmerkende? Ga dan op je smartphone naar het profiel van De Perfecte Podcast op instagram en spreek in de berichtfunctie de naam en het album in.

Paul Geerts pakte in 1972 in zijn eerste solo-album ‘De Gekke Gokker’ al meteen uit met de naam van de speelduivel: Jack Potfees:

Marc Verhaegen nam deze traditie eveneens over en gaf meerdere karakters in zijn verhalen een bij hun beroep passende naam. Zoals Jef Pot, de herbergier in het album ‘De Pottenproever’.

Steun De Perfecte Podcast

Wil je de podcast steunen, zodat er vaker afleveringen kunnen verschijnen? Dan kan je een donatie doen via Patreon  of Vriend van de Show.